Despertando a mitad de la noche
Extraído de los Domingos de Creepypasta, un invaluable testimonio en primera persona.
Ca es assí, a la agua de lluvia et sobre as fojas fazendo ruido. Essa noche ya cuanto oscuro ca seria, mas non mengua la grant fambre ca yo sofrir, a pesar desta hora a matines¶
Desque yazia mas dormir non podiede, nin por voluntad que oviesse de ninguna cosa que fiziesse yo ploguiesse. Et desta guisa pensava que non adobado de comer estava, et por esta cuita el fambre conteçia. Desta razón la manta acorria, ca non voluntad de levantar do tenié. Ca manos levando, sentía oler tierra de agua fenchir. Et lo uno por esta fermosura vivieres en campo fuere cosa de queredes fazer¶
Acaecio que mi mano al aire abrió, faze partir la tierra, et la lluvia faga limpiar de barro, et los huesos et las gotas fazian sonar, cual campanillas su son de vibrar¶
Pero el fambre… el fambre ca yo sentía era grande et atroz.
Más, mucho más, en sección Creepypasta